Wanneer ben jij voor het laatst in het diepe gesprongen. En deed je dit alleen of kreeg je hulp. Voor mij helpt het als ik iets spannends ga doen, ook als ik weet dat ik het kan, dat ik steun voel. Ik heb mijn hart op mijn tong liggen en zeg graag wat ik denk, voel en zie. Het prettigste voel ik mij daarbij wanneer ik weet dat anderen dit ook ervaren. Gelukkig heb ik deze vaardigheid inmiddels zo verfijnt dat het heel nuttig voor mij is in mijn werk als coach en opvoedkundige. Als je gecoached wordt is er niks belangrijkers dan de waarheid horen. Het is alleen essentieel dat ik dat doe aan de hand van feiten en niet vervuild door mijn mening. Oordeelloos werken is dan ook iets wat ik probeer na te streven en mij steeds beter afgaat.
Op dit moment sta ik weer op zo’n randje waar ik wel of niet vanaf durf te springen. Ik had namelijk een plan. Best een goed plan. Ik begin mijn carriére met 1 op 1 begeleiding en coaching. Ga boeken en cursussen schrijven en geven. En werk langzaam naar mij ultieme droom toe.
Alleen dit blijkt nog niet zo makkelijk. Want mijn droom wordt kleiner en mijn tijd gaat verloren aan zaken waar mijn hart niet ligt. Dus ik heb besloten om te beginnen met mijn eerste stap in het diepe. En uitdragen wat mijn ultieme droom is. Zodat ik het beetje bij beetje echt ga creëren.
Mijn ultieme droom en droombaan is het oprichten van een centrum. Van kinderwens tot en met pubertijd. Een centrum waar je mag zijn, laagdrempelig, maar ook waarvan je weet dat je er terecht kan als je extra zorg nodig hebt. Van zwangerschapsbegeleiding tot en met alternatief consultatiebureau. Met cursussen, een openbare speelplek en cafe. Van voeding, fysieke gezondheid en emotionele zorg. Alles onder een dak wat je kan ondersteunen in je weg als moeder en vader.
Ik ga voorlopig lekker verder dromen en mij verbinden met mensen die mijn droom delen. Want samen gaan we dit doen!
Ik hoor graag wat je van mijn droom vind.