Dit verhaal vind ik mooi om te delen:
‘Er was eens een man die diep geloofde in God en volledig op God vertrouwde. Op een dag begon het hard te regenen en te stormen. Zo erg, dat in het journaal werd gezegd dat de mensen uit zijn stad beter weg konden gaan, omdat er een overstroming zou kunnen komen. Maar de man dacht: ik hoef niet weg, want God zal voor mij zorgen.
De straat stond al onder water toen er gebeld werd door zijn buren: stap gauw bij ons in de auto want we moeten weg: alles loopt onder! Gaan jullie maar, zei de man, ik ga niet, want God zorgt voor mij.
Doordat het water steeds verder steeg, ging de man boven op zijn slaapkamer zitten. Er voer een bootje voor zijn raam langs. Het was een vriend. Stap gauw in mijn boot, want je hele huis zal overstromen, en dan verdrink je. Ik niet, zei de man, want God zorgt voor mij!
Toen ook zijn slaapkamer onder water liep, klom hij op het dak. Na korte tijd kwam er een helikopter. Die gooide een touwladder uit, en de piloot riep: Klim gauw omhoog, anders verdrink je! Nee, dank je!, riep de man terug, ik vertrouw op God, Hij zal mij redden!
Even later kwam ook het dak onder water te staan en de man verdronk. Hij kwam in de hemel bij God en zei: God, ik vertrouwde nog wel zo op U. Waarom bent u mij niet komen redden? En God zei: ik heb van alles geprobeerd: een waarschuwing op het journaal, de buren met hun auto, je vriend met een boot, de helikopter. Wat had ik nog meer kunnen doen?’
Mijn ervaring
Dit verhaal verteld mij dat we van alles op ons pad krijgen om ons verder te helpen. We kunnen het zien als een stap verder, maar je kan het ook heel erg over het hoofd zien. Ik heb in mijn leven en mijn werk heel erg geleerd om deze handreikingen te herkennen.
Op het moment dat ik besloot om mijn eigen praktijkruimte te regelen wist ik direct waar ik dat wilde regelen. De eerste handreiking was een beschikbare betaalbare ruimte. Gelijk een afspraak gemaakt! Kom ik daar aan komt er ook een tweede kandidaat aan. Van twijfel en stress ging ik naar vertrouwen. Ook dit was een handreiking. Al snel na het bezoek stuurde ik dan ook naar de verhuurder dat ik graag de ruimte wil. De andere huurder was inmiddels ook afgehaakt dat was mijn bevestiging. Hierna kregen we nog wat huurcontract gedoe. Ook dit was weer een handreiking. Mijn omgeving deed er een schepje bovenop! Van opgeven ging ik weer naar vertrouwen en nu ben ik de eigenaar van een prachtige ruimte! In alle tegenslagen zie ik een uitnodiging van het leven om ECHT te gaan staan voor mijn keuze! Nu is de volgende uitdaging, de huur van de ruimte winstgevend maken. Daar geef ik mijzelf graag een jaar de tijd voor. En wederom heel veel vertrouwen.